Handkerchief (B) Roots 't Nieuwhuys Hoegaarden (30-10-2018) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: 't Nieuwhuys info band: Handkerchief © Rootsville 2018

Het staat nog steeds in mijn geheugen gegrift alsof het gisteren was. Op 12 mei 2015 stond in "De Roma" te Borgerhout C.W.Stoneking op het programma met als support act "Handkerchief" formely know as "The Woody's". Voor ondergetekende was het de eerste maal dat ik dit uitgelaten gezelschap het werk zou zien, voor hun fans van 't stad waren ze uiteraard toen al wereldberoemd. Handkerchief is gehuisvest bij het label "Fandango Music" van Els Marievoet en Dirk Lekenne en ook toen waren ze bij "Fandango" al vol lof over hun aanwinst en dat is nog bescheiden eenmaal je deze ‘Handkerchief’ hebt kunnen aanschouwen.

Als een volwaardige "Belleman" verkondigde ik toen aan iedereen die het wou horen wat een sensatie deze band wel was. Een horde uitbundige muzikanten waarbij het lijkt of ze op automatische piloot bij ieder nummer kreten van bewondering loskweken bij het publiek. Een Antwerpse formatie die ska, jazz, gypsy, gospel en blues weten te mixen tot hun eigen "Handkerchief" sound. Iemand voorkeur geven uit deze ‘Handkerchief’ lijkt oneer aandoen aan de rest van de band want zij zijn een groep die als één geheel in de ‘spotlights’ behoren te staan.

In 2015 verscheen ook hun onwaarschijnlijk straf album "Dancing Bones" (album report) en na een periode dat ze in een rollercoaster waren beland was daar plots in 2017 out of the blue de opvolger. Ook deze "Sea Rain River" (album report) werd in de stal van "Fandango" ingeblikt en was zelfs nog nog straffer dan hun vorig album. Dazzled-Fabulous-Unforgettable waren de drie trefwoorden die ik gebruikte na het beluisteren van deze 'Sea-Rain-River' en dus stond ik ook op de eerste rij toen ze van de zomer op de "Wisselfeesten" in Kasterlee een feestje kwamen bouwen. Wat later wisten ze ook iedereen op de "Gitannekesfoor" zonder moeite in te blikken en nu staan ze hier gewoon bij Mieke en Jan van 't Nieuwhuys te Hoegaarden op de affiche. Home of the Alpaide...

Bij het binnenrijden van Hoegaarden vonden we al vlug "Camping Hoegaarden" en konden we dus al vlug richting ''t Nieuwhuys" afzakken. "Doors 07.30PM" stond er te lezen maar Jan en Mieke weten de wachtende op hun eigen vriendelijke manier te ontvangen. Iemand zin in een "GRATIS" witteke? De geplogenheden hier zijn dat al wachten je jezelf aan een haardvuur kan verwarmen nippend van een lekker glaasje vloeibare warmte. Zowel de PR-man van Gevarenwinkel als Ron (geen familie van Bacardi) en mezelf konden zo al de inwendige mens versterken, op le bourgmestre van L'Ecluse en het "Fandango" huishouden was het nog even achten.

Handkerchief bestaat in de hedendaagse formule uit Christof Annaert, Lies Vandeburie, Nele Paelinck, Tijs Bonner, Tom De Wilde, Simon Beeckaert, Reinout Reggers en Sebastian Fischer. Deze laatste werd vanavond aan de baritone-sax vervangen door Floris De Smet. Tijdens de voorbije "Kroegaarden" kregen ze hier in "'t Nieuwhuys" al een voorsmaakje van zulk een prettig gestoorde muzikale chaos onder de vorm van de fanfare "Kermesz à l'Est". Maar dit is voorwaar nog veel straffer en het is maar de vraag of er mag gedanst worden hier in deze cultuurtempel van Hoegaarden ;-) Aujourd'hui ici c'est la fête de la musique, alors en danse!

Nog vlug enkele richtlijnen en een warm welkom vanwege '"ons" Mieke en zo waren we klaar om hier een feestje te gaan bouwen. Het is nu niet enkel vader Abraham die over dat kleine café aan de haven kan zingen, nee het lijkt wel of deze "Handkerchief" stuk voor stuk alle acht zeemanskinderen zijn, en dit stralen ze ook zo uit. Voor diegene die hier de eerste keer Handkerchief aan het werk zien is het eerder rustige "Congo Rain" al meteen een sterke binnenkomer en vinden de meesten dit al verrassend mooi...en het moet nog gaan beginnen ;-)

Het de donkere stem van Christof klinkt dan uit volle borst "All Aboard" en met deze ska-beats gaan ze zo de ganse avond vullen. Ook al snap je er geen ballen van toch blijven die van Handkerchief je boeien door de ganse belevening op het podium van een keur van uitstekende muzikanten. Spring-in-t-veld Christof zorgt ervoor dat de aanstekelijkheid van deze band meteen overkomt en zo de ganse zaal al doet deinen op hun stoeltjes. Je komt ogen te kort om de twee dames zien te soleren op afzonderlijk trompet, accordeon of viool. Wanneer je echt goed oplet zie je zelfs op de achtergrond een Simon Backaert net geen liefde bedrijven met zijn warme contrabass.

Garçon, 37 pinten voor tafel 4...euh 4 pinten voor tafel 37 :-). Je zou haast de realiteit gaan vergeten bij het beluisteren van nummers als "Barbershop" en "Better Shore". Nummers als "Stoker" en het akelig natuurlijk en visueel in beeld brengen van "Leaving Harbour" doen je wegdromen in de duistere steegjes van een havenkwartier uit de voorbije era's. Je hoort zelfs de meeuwen schreeuwen alsof het echt is en niet een passage uit Rocco Granata's "Noordzeestrand". Nee het is de reïncarnatie van Christof "Seagull" Annaert.

Helaas komt er een einde aan al die swchoewen liekes maar laten Mieke en Jan deze zeelui niet vertrekken zonder bissers. Nog een laatste keer ambiance and so let's row the boat and sail away. Een apotheose dan zoals het hoort waarbij ze een prachtig, machtig en ontroerend einde brengen met het door Christof en Nele geschreven "Blues On Parade", eentje dat binnenkort als single uitkomt...kopen hé, Merçi Handkerchief.

Tijdens de "cool down" hadden we nog een gesprek met Hilko Nackaerts, de gitaarbouwer van "Hilko Guitars" en waarvan Dirk van Fandango verliefd is op diens resenator. Ook ouwe getrouwe Chappy kregen we nog eens in beeld net als Sarah Verdeynen van "Viral Crush", blues met een metal kantje ;-). Tijd om de camping op te gaan zoeken gasten want ze gaan hier sluiten ;) Bedankt Jan en Mieke, a la prosimma, en merçi ook veu de Willy en zijn go go girls.

vergeten te vragen wat Mrs Statler en Mrs Waldorf er achteraf van vonden ;-)

Handkerchief